مسعود رسام در گذشت

مسعود رسام را غیر از کارهایش خیلی نمی شناختم. بچه که بودیم، آن موقع که دکان کارتون های قدیمی صدا و سیما مثل بچه های مدرسه والت، بابا لنگ دراز، پسر شجاع، دور دنیا در هشتاد روز، قصه های مجید، نل، هاکلبریفین و ... داشت کم کم جمع می شد، سر و کله یک برنامه هایی پیدا می شد که ماها را پای تلویزیون نگاه می داشت. چاق و لاغر، دنیای شیرین، سیب خنده، دلبندم و دنیای شیرین دریا اکثر اون برنامه ها بودند که اسم و ایده و شیوه مسعود رسام و بیژن بیرنگ همه جاشون به چشم می خوره. یا خانه سبز که برای بزرگ تر ها بود و به درد سن و سال یکم کمتر ما بیشتر می خورد. و یا قطار ابدی که آخرین خاطره من از مسعود رسام است، با نرون، رابین هود، حسن کچل، هزار و یک شب و دیوانه های دیوانه کننده اش. قطار ابدی مجموعه طنز متفاوت و فوق العاده ای بود که تیکه های هرچند نه خیلی واضحش هنوز هم بوی خلاقیت و نوئی می دهد. قطار ابدی که آن زمان زیرسایه ی پاورچین ماند، به نظرم حقش توجه خیلی خیلی بیشتری بود. همان طور مسعود رسام که امروز خبر درگذشتش را شنیدم لایق توجه و حتی معروفیت بیشتری بود. مسعود رسام از معدود افرادی بود که حتی شخصیت های داستان هایش مثل مجید دلبندم یا خانه سیزی ها، معروف تر از خودش بودند. مسعود رسام در سن پنجاه و دو سالگی در گذشت